- sekrecik
- sekrecik {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIa, D. -u, {{/stl_8}}{{stl_7}}zdr. od rz. sekret, najczęściej w zn. 1.: Maleńkie sekreciki. Sekreciki dziewczynek. Mieć swoje sekreciki. {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
sekrecik
Look at other dictionaries:
sekrecik — m III, D. u, N. sekrecikkiem; lm M. i zdr. od sekret (zwykle w zn. 1) Dziecinne, miłosne, niewinne sekreciki. Szeptać sekreciki na ucho … Słownik języka polskiego
